door

Een stapje ’terug’, twee stappen vooruit

sCOOL2Walk is een samenwerkingsproject georganiseerd door EIT Urban Mobility van het European Institute of Innovation and Technology. Darianne de Freitas en Ilse van Zeumeren zijn namens The Future Mobility Network betrokken bij dit project. Het doel is een app te ontwikkelen waarmee wandelen naar scholen eenvoudiger en veiliger door groepen gedaan kan worden. In de drie teststeden willen we de beloopbaarheid zoveel mogelijk verhogen.

Wandelen? Bij een bedrijf dat met zoveel bevlogenheid op zoek is naar innovaties in mobiliteit om de wereld duurzamer te maken? Soms betekent een ogenschijnlijk stapje terug, meerdere stappen vooruit. Darianne en Ilse leggen uit waarom, en wat de reden is dat ze met zoveel plezier aan dit project werken.

Met de app kunnen begeleiders (van voogden tot grootouders of betrouwbare leden van de gemeenschap) straks dagelijks afstemmen wie een groep kinderen wandelend naar school begeleidt. Darianne begint enthousiast te vertellen over de voordelen hiervan: “Het is een project dat activiteit bij vooral kinderen aanmoedigt, maar in mindere mate ook de begeleiders. Dat resulteert in actievere kinderen, die meer tijd buiten doorbrengen. Begeleiders hebben bovendien meer flexibiliteit in de ochtend omdat ze niet per se zelf hun kinderen hoeven te brengen, maar het door een andere begeleider gedaan wordt.”

Ilse vult haar naadloos aan: “Daarnaast vermindert het ook verkeer in de straat omdat begeleiders de auto meer laten staan en specifiek rondom scholen waardoor het lopen er naartoe weer veiliger wordt. Daarmee kun je spreken van een zelfversterkend effect. Het helpt de kinderen ook hun zelfstandigheid te vergroten.”

(lees verder onder de foto)

Riga, Malta en Barcelona

Het klinkt een beetje als een zomerse hitsingle, maar het zijn de drie testlocaties van sCOOL2WALK. Waarom juist die drie locaties? Darianne: “Wij zijn niet direct bij die keuze betrokken geweest, maar Barcelona is logisch omdat de voorstelontwerper CARNET daar is gevestigd. Daarnaast wilden ze een diverse collectie van steden voor de input. In Barcelona is de infrastructuur voor voetgangers behoorlijk goed, in Siġġiewi (Malta) is het juist heel erg toegespitst op de auto. Riga was dan weer interessant vanwege de andere klimatologische omstandigheden. Zo was het heel uitgebalanceerd.”

Darianne en Ilse waren dit jaar in alle drie de steden voor workshops. Waar ook ter plekke bleek dat de steden goed waren geselecteerd op diversiteit. Qua omgeving en qua doelgroepen. Ilse: “De eerste workshop was in Malta en de betrokkenheid van de kinderen daar was heel opvallend. Ze werkten heel gestructureerd en we waren ook onder de indruk van het Engels dat ze spraken. De andere twee steden bezochten we vlak achter elkaar en de set-up was geheel anders, maar ook daar was het interessant om de blik van de kinderen te leren kennen.”

“De Maltese kinderen hadden ook het meest bewustzijn over het milieu en hadden daar een heel comité opgesteld waarin ze het project en duurzaamheid bespraken”, vult Darianne aan. “Extra interessant was dat er veel begeleiders waren met verschillende achtergronden. Zo konden ze verschillende inzichten geven over hoe ze leefden voor ze naar Malta kwamen. Velen moesten vroeger veel lopen en stonden er dus ook voor open dat in de toekomst weer meer te gaan doen.”

En Darianne weer: “De built environment maakt ook een groot verschil. Malta is totaal niet ontworpen voor fietsers en voetgangers, dusdanig zelfs dat het direct in het oog sprong. In Barcelona ligt er in principe een prima infrastructuur voor lopen, maar zitten de begeleiders weer met andere veiligheidsoverwegingen. Vooral als ze alleen op pad zijn.” Ilse: “In Riga viel op dat ze heel veel rijden of minder snel te voet gaan vanwege de slechtere klimatologische omstandigheden. Een combinatie van infrastructuur en persoonlijke voorkeuren.”

(lees verder onder de foto)

Samen ontwikkelen

Darianne: “Het uiteindelijke doel is de ontwikkeling van de app en de aanvangsfase daartoe hebben we net afgerond. We verzamelden heel nuttige informatie door workshops op met de gebruikers op locatie: de begeleiders én de kinderen. Door vragenlijsten, gesprekken en bewustwording vergaarden we veel input voor de vereisten en functionaliteiten van de app.”

Dat gebeurde op een bijzondere manier, volgens Ilse: “Een belangrijk aspect en leuke uitdaging ervan is dat we het op een coöperatieve manier ontwikkelen. We maken het vóór begeleiders en kinderen, maar ook mét begeleiders en kinderen.  Daarom hebben we de workshops op maat gedaan voor de verschillende targetgroups. Begeleiders en kinderen apart. Die scheiding hebben we weer gebruikt voor het vormen van de vereisten van de app zelf.”

Zo samen met de begeleiders en kinderen interactief de app ontwikkelend, kwamen er ook onvoorziene variabelen aan het voetlicht. Ilse: “In de context van de workshops bleek dat er extra zaken waren om rekening mee te houden, waar we zelf niet direct aan hadden gedacht. Zo hadden sommige kinderen te zware tassen bij zich om bepaalde afstanden af te leggen.”

(lees verder onder de foto)

Een passend project

Voor beiden is het een project waar ze met veel passie aan werken door een natuurlijke affiniteit. Darianne: “Het is mijn favoriete aspect aan werk: daadwerkelijk in gesprek zijn met gebruikers. Wat zijn de problemen? Wat hebben ze nodig? Vanuit mijn studie Spatial Development ben ik altijd al veel bezig geweest met de wensen van burgers. Concepten ontwikkelen die voor specifieke targetgroups werken.”

Voor Ilse geldt vrijwel hetzelfde. “Mijn achtergrond is Design for Interaction en dat is zo’n beetje precies wat we hier doen. De sociale lagen achter dit project en vooral het hogere doel zijn interessant en om dat dan te mogen aanpassen aan de benodigdheden van de gebruikers en hoe daar te komen is het interessantste aan elk project.”

Daarom is het ook fijn samenwerken. Ilse: “We zijn complementair aan elkaar, maar ik weet niet of Darianne dat ook zo ziet.” Beiden lachen en Darianne vervolgt: “Het is heel fijn. We hebben beide een sterke wil en zo onze inzichten. We benaderen het project op onze eigen manier, maar weten het goed samen te brengen. Juist doordat het aanvullend werkt.”

(lees verder onder de foto)

Goed op weg

Naar het einddoel van een volledig functionerende app zijn ze dus halverwege. Ilse: “Tijdens de zomervakantie gaan we aanklikbare schermen testen, zogenaamde mockups. In Malta is er een zomerschool waar we dit kunnen doen. Terwijl daar het testen verder gaat op die schermen, wordt de app doorontwikkeld en de TU Eindhoven zijn hun eigen testen (Stated Preference Analysis) aan het afronden. Daarbij worden functionaliteiten uit de pilotsteden tegen elkaar afgewogen.”

Als de scholen weer beginnen kunnen we de daadwerkelijk apptest beginnen.” Darianne: “Aan het einde van het jaar zit het eerste gedeelte er op en moet het prototype gebouwd worden. In elke stad zal het op de scholen waar de workshops waren ook twee maanden getest worden. Naast de output uit de workshops hebben we ze ook gebruikt om awareness te kweken en het belang ervan duidelijk te maken. Dit hebben we gecombineerd door de output van de workshops om te zetten in infographics en die werden weer door de scholen opgehangen om te laten zien wat er bij de kinderen en begeleiders omgaat. Zo creëren we weer interesse bij begeleiders die niet betrokken waren bij de workshops en daarmee zullen we de daadwerkelijke implementatie  vergemakkelijken.”

Ilse: “Een mooi voorbeeld was een ouder die ons vertelde dat ze haar gedrag nu al aan het veranderen was. Ze parkeert nu verder weg omdat ze daarmee het verkeer rondom de school een klein beetje helpt veiliger te maken. Dat ze zelf tot dat inzicht kwam is een mooie bijvangst.”

In Barcelona diende zich onverwacht een extra doelgroep aan: “(Vrouwelijke) tieners hadden lucht gekregen van het project en bleken erg geïnteresseerd. Ook zij vormen vaak een kwetsbaarder doelgroep en ook zonder begeleider zou de app voor hen een uitkomst zijn – omdat het voor hen een groter gevoel van veiligheid geeft. We onderzoeken nu of zij ook accounts kunnen gaan aanmaken, straks.”

Of er in de toekomst misschien alleen nog groepen over straat gaan? Een mooie gedachte, maar dat kinderen straks als een klein wandelend voertuig ter grootte van een auto over straat gaan, in plaats van misschien wel acht daadwerkelijke auto’s, is al een geweldig vooruitzicht.

Interesse of vragen? Mail gerust naar scool2walk@thefuturemobility.network

 

Meer weten? Lees hier onze andere nieuwsartikelen

Menu